Jak zostać psychoterapeutą?
Odpowiedź na to pytanie warto rozpocząć od 1990 r, kiedy podpisano Deklarację Strasburską o Psychoterapii.
1. Psychoterapia jest niezależną dyscypliną naukową praktykowaną, jako niezależny, wolny zawód.
2. Szkolenie w psychoterapii przebiega na zaawansowanym, kwalifikowanym poziomie naukowym.
3. Gwarantuje się i zabezpiecza różnorodność podejść psychoterapeutycznych.
4. Pełne szkolenie psychoterapeutyczne obejmuje teorię, self-experience oraz praktykę pod superwizją. Nabywana jest odpowiednia wiedza o różnorodnych metodach psychoterapeutycznych. 5. Do szkolenia w psychoterapii droga wiedzie poprzez rozmaite wykształcenie początkowe, w szczególności poprzez nauki humanistyczne i społeczne.
Strasburg, 1990
Niezależny, wolny zawód.
Oznacza to, że psychoterapeuta jest suwerenny i odpowiedzialny za swoją pracę. Kieruje się kodeksem etyki, który zakłada dobro pacjenta (a nie np. firmy, dla której psychoterapeuta pracuje, czy własnego biznesu). Lubimy używać pojęć wolności i niezależności – dobrze brzmią, są popularne. A druga strona medalu? To osobista odpowiedzialność, w tym wypadku - za diagnozę, wybór metod leczenia, popełnione błędy. Psychoterapeuta powinien mieć skonsolidowaną, spójną tożsamość i zdrowo funkcjonująca osobowość, by pomieścić w sobie te kwestie.
Szkolenie.
Kształcenie psychoterapeuty rozpoczyna się po ukończeniu studiów magisterskich, najczęściej na kierunku humanistycznym, społecznym lub medycznym. Młody adept psychoterapii wybiera jedną ze szkół psychoterapii, dostępnych w kraju. W Polsce jest ich ponad 20. Kształcenie jest pełnopłatne. Wybór kierunku terapeutycznego to autonomiczna decyzja kandydata, który opiera się na intuicji, osobistym rozumieniu psychiki i własnych preferencjach. W naszym kraju dostępne są m.in. szkoły psychoanalityczne, systemowe, psychodynamiczne, poznawczo-behawioralne, Gestalt i inne. Szkolenie trwa od 4 do 7 lat i składa się z części teoretycznej, warsztatowej, terapii własnej (tzw. self-experience), staży klinicznych i superwizji. Uzyskanie dyplomu ukończenia szkoły psychoterapii, nie jest równoznaczne z uzyskaniem certyfikatu psychoterapeuty. Organizacje certyfikujące (wiodące w Polsce to: Polskie Towarzystwo Psychologiczne, Polskie Towarzystwo Psychiatryczne, Polska Federacja Psychoterapii) przedstawiają szczegółowe warunki przystąpienia do egzaminu m.in.: 360h stażu w miejscach akredytowanych, od 2 do 5 lat samodzielnej pracy psychoterapeutycznej, posiadanie specjalizacji klinicznej lub dodatkowy egzamin z psychologii klinicznej, ukończenie całościowego kursu psychoterapii, odbycie 250h psychoterapii własnej (wybrane warunki z różnych jednostek certyfikujących). Ostatecznie podstawowy czas kształcenia w psychoterapii, włączając studia magisterskie, to ok 12 – 15 lat. Więcej informacji na temat tego, co warto brać pod uwagę, wybierając zawód psychoterapeuty, znajdziecie Państwo tutaj.
Praca.
Praca psychoterapeuty to ciągła praca sobą. Wymaga wytrwałości, inteligencji, zdolności do abstrahowania i myślenia symbolicznego, umiejętności budowania bliskich relacji z równoczesnym dbaniem o ich granice, autorefleksji, uważności i motywacji do ciągłego rozwoju. Z czasem wpływa na sposób życia, wyznawane wartości, postrzeganie siebie i świata. Droga psychoterapeuty stymuluje do dojrzewania, przyglądania się sobie i światu, jest niezwykle rozwijająca. Jeśli tylko wystarczy gotowości i samozaparcia.
Kamila Fryc
Copyright © Uważna Pracownia Terapii - Poznań