Samobójstwo nigdy nie jest dziecinadą

Po pierwsze - nie bagatelizować

W Polsce samobójstwa są drugą po wypadkach i urazach przyczyną śmierci dzieci i młodzieży między 7 a 19 rokiem życia. Corocznie w ten sposób umiera około 250 osób. Szacuje się, że przynajmniej dziesięć razy tyle młodych ludzi podejmuje nieskuteczne próby odebrania sobie życia. Coraz częściej w gabinetach psychoterapeutów pojawiają się zdesperowani rodzice obawiający się, że ich dziecko może planować samobójczą śmierć.

Przewrócony, zielony rower

Pewna psychoterapeutka opowiedziała historię swojej 67-letniej pacjentki. Kobieta była w wieloletniej terapii z powodu depresji i od dawna cierpiała na niepoddające się leczeniu bóle głowy. Dzięki badaniu tomografem komputerowym i wykryciu w czaszce kuli, przypomniała sobie, że w wieku 16 lat próbowała popełnić samobójstwo strzelając z pistoletu w usta. Mimo to nadal twierdziła, że ten czyn był "zwykłą dziecinadą" i niewart jest uwagi.

Zazwyczaj w dramatycznym momencie, gdy niedoszły samobójca zostaje odnaleziony przez kogoś ze swojego otoczenia, bliscy oferują mu zainteresowanie, powiadamiają pogotowie, lekarza, odwiedzają w trakcie hospitalizacji w szpitalu. Później przychodzi chęć zapomnienia i "powrotu do normalnego życia", bagatelizowanie. Przychodzi też wstyd.

Pamiętam dobrze matki przekonujące mnie, że "on powiedział, że tylko sprawdzał, jak by to było", albo, że "córka już wyjaśniła psychiatrze, że tak naprawdę, to nie chciała się zabić".

Psychoterapeuci psychodynamiczni pracujący z dziećmi i młodzieżą podkreślają, że każda próba samobójcza wskazuje na poważny problem i zagraża przyszłości nastolatka.

W każdym takim przypadku należy bezwzględnie skonsultować dziecko z psychiatrą i psychoterapeutą dzieci i młodzieży. Zgodnie z wiedzą naukową dotyczącą prób samobójczych dziecko, które chciało się zabić, potrzebuje psychoterapii indywidualnej w celu zapobieżenia podobnym zachowaniom oraz innym problemom psychicznym w przyszłości. Często terapii wymaga nie tylko dziecko, ale i jego rodzina. Niedopuszczalne jest bagatelizowanie, czy lekceważenie powagi tego wydarzenia. Kiedy słucham zapewnień pacjenta lub jego rodziców o potrzebie zapomnienia o "niepoważnym" zamachu na życie, mam przed oczami starszą panią, która 51 lat nosiła w sobie tajemnicę, ból i kulę, podczas, gdy depresja niszczyła jej życie.

Krok po kroku

Dwie siedzące kobiety z twarzami ukrytymi w dłoniach

Co musisz zrobić, gdy Twoje dziecko próbowało popełnić samobójstwo?

  • Zadbaj o zapewnienie dziecku bezpieczeństwa, zastosuj pomoc przedmedyczną.
  • W przypadku hospitalizacji – współpracuj z personelem medycznym i pod żadnym pozorem nie ukrywaj faktów.
  • Gdy stan będzie ustabilizowany, porozmawiaj z dzieckiem o tym, co się stało. Możesz to zrobić ty lub osoba, do której dziecko ma zaufanie.
  • Jeśli czujesz, że Twoje emocje i myśli są trudne do opanowania, zajmij się sobą. Daj zaopiekować się przyjaciółce, mężowi, ciotce, mamie, psychologowi lub interwentowi kryzysowemu. To pozwoli Ci bardziej adekwatnie zająć się dzieckiem.
  • Skonsultuj dziecko z psychoterapeutą dzieci i młodzieży w celu oceny jego stanu i wskazań do podjęcia psychoterapii.

Zapamiętaj!

Dziecko, które próbowało się zabić potrzebuje specjalistycznej pomocy terapeutycznej.

 

Maja Vogt-Kostecka
psychoterapeuta dzieci i młodzieży
w zespole Uważnej od 3.2020 do 12.2021

Copyright © Uważna Pracownia Terapii - Poznań

Znajdź nas na Facebooku

Umów spotkanie

tel: 796 038 230
lub na www.uwazna.medsoft.pl

Przyjdź na wizytę

Uważna Pracownia Terapii
ul. Śniadeckich 28/2
60-744 Poznań
NIP: 777-291-26-15
ING Bank Śląski 18 1050 1520 1000 0097 3286 2066